بر اساس ماده ۳۶ قانون کار در کارگاههایی که فاقد طرح طبقه بندی مشاغل هستند منظور از مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل، مزایایی است که بر حسب ماهیت شغل در ساعات عادی کار پرداخت میگردد و در کارگاههایی که دارای طرح طبقه بندی مشاغل هستند، مزد گروه و پایه مزد مبنا را تشکیل می دهد.
مزد تعریف شده در ماده ۳۵ قانون کار همان است که در ماده ۳۶ قانون مزبور تحت عناوین مزد ثابت و مزد مبنا مورد اشاره قرار گرفته است و کلیه وجوه نقدی و غیر نقدی است که در مقابل انجام کار در ساعات عادی به کارگر پرداخت می گردد.
مزایای مقرر در ماده ۵۶ قانون کار که به عنوان فوق العاده نام برده شده، جزء مزد ثابت نبوده و در محاسبه اضافه کاری، عیدی و پاداش و سنوات خدمت و نظایر آن منظور نخواهد شد.